Współuzależnienie

JAK MOŻESZ POMÓC SWOIM DZIECIOM?

1. Mów dzieciom o tym, co się dzieje. Nie ukrywaj niczego, ponieważ to pogarsza sprawę.

2. Skieruj dzieci do Al-Ateenu.

3. Nie doprowadzaj do tego, żeby nie wiedziały, co się dzieje. Odpowiadaj na te pytania, które zadają, a nie tylko na te, na które Ty sama chcesz im odpowiedzieć.

4. Okazuj  dzieciom nieco cierpliwości i zrozumienia. One cierpią,  ale nie wiedzą dlaczego.

5. Nie udawaj Pana Boga, bądź Mamusią.

6. Nie zaczepiaj go, gdy jest pijany. Prowadzi to do utarczek, bo alkoholik zawsze szuka kogoś do kłótni.

7. Nie tłumacz się przed dziećmi.

8. Nie okazuj dzieciom, jak bardzo jesteś przestraszona. To sprawia tylko, że czują się jeszcze bardziej przestraszone. Spróbuj się opanować.

9. Nie zmuszaj dzieci do konfrontowania się z alkoholikiem, gdy Ty tego nie chcesz zrobić. Jeżeli chcesz wiedzieć co się z nim dzieje – sprawdź to sama.

10. Nie używaj dzieci jako argumentu. Nie mów: „Jeżeli nie przestaniesz pić dla mnie, zrób to dla dzieci”. Zostaw dzieci poza tą sprawą.

za: Janet G. Woititz „Małżeństwo na lodzie”

DLACZEGO NIE CHCĄ SIĘ LECZYĆ?

czyli

na czym polega zjawisko braku motywacji do leczenia.

1. Jest to część choroby czyli systemu zaprzeczania.

Zaprzeczanie (jeden z głównych mechanizmów psychologicznych uzależnienia) – to po prostu nie przyjmowanie do wiadomości własnego nałogu. Dlatego do placówek odwykowych trafiają najczęściej osoby „przyciśnięte do muru”, takie, które osiągnęły swoje „dno”. Tak więc o podjęciu leczenia nie decyduje wewnętrzna, własna wola osoby uzależnionej, lecz nacisk z zewnątrz. Kobiety wstydzą się bardziej od mężczyzn i mają większe poczucie winy, dlatego ich system zaprzeczania jest jeszcze silniejszy.

2. Silniejszy od chęci leczenia się bywa lęk.

Lęk przed jakąkolwiek zmianą jest bardzo silny. Decyzja o zmianie całego swojego sposobu życia, może się wydawać na początku ponad siły. Jak żyć bez alkoholu? – to najtrudniejsze pytanie, bo przecież dotychczas alkoholik pił, bo właśnie tego nie potrafił sobie nawet wyobrazić. Często abstynencja dla osoby pijącej oznacza całkowitą izolację od innych ludzi, bo przecież dotychczas przebywał głównie w towarzystwie osób pijących.

3. Przed poszukiwaniem pomocy powstrzymuje również poczucie beznadziejności.

Często propozycja leczenia wywołuje sprzeciw i budzi nieufność, bo nikt nie może zagwarantować skuteczności leczenia. Więc i samemu zainteresowanemu brak nadziei na uleczenie z nałogu.

4. Hamulcem zmian może być przeświadczenie, że ktoś taki jak ja nie zasługuje w życiu na nic lepszego niż go spotyka, nie jest wart zainteresowania, życzliwości i troski.

Za maską pewności siebie, arogancji i dumy u uzależnionych często kryje się przekonanie, że nie są warci niczyich starań czy wysiłku zainwestowanego w nich leczenia.

Podsumowując:

Uczucia, które u alkoholika stoją za zachowaniami traktowanymi jako brak motywacji do leczenia, to wstyd i poczucie winy, lęk, poczucie beznadziejności i własnej bezwartowości. Te uczucia tak przytłaczają osobę uzależnioną, że uniemożliwiają one sięganie po pomoc.

Wnioski:

Zawstydzanie, obwinianie, straszenie alkoholików, żeby skłonić ich do leczenia, wywołują wręcz przeciwny skutek. Natomiast nieoceniająca postawa, szacunek dla człowieka i nieustępliwość wobec choroby, rzetelne informacje o możliwościach uzyskania pomocy oraz wzbudzanie nadziei zwiększają szansę na to, że alkoholik jednak zdecyduje się na terapię.

ZALECENIA DLA ŻONY ALKOHOLIKA

1. Nie musisz dłużej uciekać od choroby. Zacznij uczyć się opartej na faktach wiedzy o alkoholizmie.
2. Nie musisz dłużej obwiniać alkoholika. Zacznij koncentrować się na własnych działaniach – to dzięki nim możesz sie podnieść.
3. Nie musisz dłużej kontrolować picia alkoholika. Skup się na potrzebie jego leczenia.
4. Nie musisz dłużej „przychodzić z pomocą” alkoholikowi, osłaniać go i chronić. Zacznij pozwalać mu na cierpienie i ponoszenie odpowiedzialności za wszystkie konsekwencje jego picia.
5. Nie musisz dłużej zastanawiać się, dlaczego alkoholik pije. Zacznij wracać do normalnego życia.
6. Nie musisz dłużej grozić. Zacznij mówić to, co myślisz i robić to, co powiedziałaś.
7. Nie musisz dużej przyjmować ani wyłudzać obietnic. Zacznij odrzucać je i przestań liczyć się z nimi w realnym życiu.
8. Nie musisz dłużej szukać rady u osób niekompetentnych. Zacznij leczenie, którego celem będzie zdrowie w jak najszerszym znaczeniu.
9. Nie musisz dłużej ukrywać, że szukasz pomocy. Zacznij otwarcie mówić o tym alkoholikowi.

10.  Nie musisz dłużej narzekać, gderać, robić wymówek, wygłaszać kazań i przymilać się. Zacznij rzeczowo informować alkoholika o jego niewłaściwym postępowaniu. Zacznij traktować go jak osobę dorosłą.

11.  Nie musisz dłużej pozwalać alkoholikowi na atakowanie ciebie i twoich dzieci. Zacznij ochraniać siebie i dzieci.

12.  Nie musisz dłużej być marionetką. Zacznij istnieć osobno.